Meestal blijft de gewone man in het verleden anoniem, maar een enkele keer doorbreekt een Jan Modaal uit vervlogen tijden het stilzwijgen en schrijft over zijn leven. Dat was het geval met de Amsterdamse middenstander Hermanus Verbeeck (1621-1681), wiens autobiografie leest als een kroniek van ongeluk en tegenslag. Hij zag zich als ‘Job op de mestvaalt’, en modelleerde zijn levensverhaal op het Bijbelse verhaal. Daarmee wekt Verbeeck wel eens de indruk zijn tegenslagen te overdrijven, want in werkelijkheid had hij het niet zo slecht. Niettemin biedt zijn autobiografie historici een fascinerende en zeldzame inkijk in het leven en denken van een gewone man uit de Gouden Eeuw, en de bedreigingen waar men in de zeventiende eeuw aan bloot stond.
